19th Century, John Wilson Tomb near Signal and Telecommunication Zonal Training Centre at Podanur / Pothanur, Coimbatore District, Tamil Nadu.

12^th October 2019.

It was a practice to erect a hero stone in memory of a Hero who was died in the process of Killing a Tiger in Kongu regions as Pulikuthikal. But whereas this Tomb is little different. Mr Poongundran, who was leading us in Kongu Heritage walk on 12th October 2019, showed us this memorial Tomb built for a Madras Railway engine driver by name John Wilson, of Madras Railway ( Which was formed in 1845 CE at Royapuram, Madras. The link with the west coast was first established in 1862 CE with a line to Beypore, near Kozhikode in  Kerala ). He was killed by a Tiger at Walliar in Kerala on 10th April 1868 CE. A Cross is embossed on the Tomb cover stone slab with inscription. This is a lone Tomb on the road side and not in a church or in a Cemetery. The Inscription is given below.

SACRED TO THE MEMORY OF

JOHN WILSON

ENGINE DRIVER MADRAS RAILWAY

WHO WAS KILLED AT WALLIAR BY A TIGER

ON THE 10^th APRIL 1868

AGED 29 YEARS.

It was told that the local Christians used to clean the Tomb and do pray with lighting of candles on “All Soul’s day” (கல்லரைத் திருநாள் ) which falls on November 2^nd.

A Church built with laterite stone 

---OM SHIVAYA NAMA---

A Dolmens and Neolithic Tools / கற்திட்டைகளும் கற்கருவிகளும், in Bhodha Malai, Salem District, Tamil Nadu.

....a continuation post of Bhodha Malai Trekking - Part - I

14^th May 2018.

Three Village boys led us  to the top of another hill where the Dolmen are there. It   took us almost an hour to reach the 100 meter height through the thorny bush after clearing path, by cutting thorny bushes. On the path, we walked, some places   moved after bending ourselves   and some places crawled to reach the final destination.  Finally reached the peak of the hill at a height of 1200 meters and seen the Dolmens  with holes on the eastern side wall. There were about 25 dolmens  and a karkuvai.  Most of the dolmens are in disturbed condition. The Dolmens side walls are erected in such a way that they resembles like swastika in the reverse order. The dolmens are measured 4 feet in width and 7 feet in length. One of the dolmen was covered with a big stone slab.

சிறிது ஓய்வுக்குப்பின் மீண்டும் அடுத்த மலையை நோக்கி கல் திட்டைகலைக் காண ஒருமணி நேர பயணம். கிராமத்து சிறுவர்கள் மூவர் வழியை அடைத்து வளர்ந்திருந்த முட்செடிகளை வெட்டி வழிகாட்ட.. ஆடு மாடுகள் மேச்சலுக்கு சென்ற வழியே சில தூரம். முட்கள் நிறைந்த புதர்களின் ஊடே சில தூரம், குனிந்தும், சிறிது தூரம் தவழ்ந்தும் என  சுமார் 1200 மீட்டர் மலையின் உச்சியை அடைந்தோம்.. முட்கள் கைகளை கீரி இரத்தம் வந்து எரிச்சலை உண்டாக்கிய வேதனை கல்திட்டைகளைக் கண்டதும் பறந்து விட்டது. சுமார் 5000 வருடங்கள் பழைமையான  பெருங்கற்காலத்தைச் சார்ந்த கல்திட்டைகள் சுமார் 25க்கு மேல் இருக்கும். கல்திட்டைகள் இடுதுளையுடன். இடுதுளைகள் எல்லாம் கிழக்கு நோக்கி. இதன் வழியே இறந்தவர்களின் ஆவி வெளியே சென்று மீண்டும் திரும்பும் என்று நம்பியதாக ஆய்வாளர்கள் கூறுகின்றனர். ஒவ்வொன்றும் சுமார் 4 அடி அகலமும் 7 அடி நீளமும் கொண்டதாக இருந்தது. கல்திட்டைகளின் சுவர் கற்பலகைகள் திருப்பி சுழலும் ஸ்வஸ்திக் அமைப்பில் இருந்தது. மேலே பெரிய கணமான கற்பலகைகளால் மூடப்பட்டு இருந்தது. சிலவற்றைத் தவிர பெரும்பாலான கற்திட்டைகள் இயற்க்கையின் சீற்றத்திற்க்குப் பலியாகி சிதைந்த நிலையில் இருந்தன. இவற்றுடன் ஒரு கற்குவையும் காணப்பட்டது.

 The boys clearing the path

On return we trekked along the cattle path and found easy,  hope we had missed the actual route while climbing !!.  The Pallipurathar and his wife treated us like their guests  and offered us Kothamalli tea, lunch both non veg and Veg, jack fruit etc. with a smiling face. To the top of all,  they invited us to attend Aadi month’s Amman festival.  It was an unforgettable experience we had at the Pallipurathar’s residence.

   

கற்திட்டைகளைக் கண்ட பின்பு மதிய உணவுக்கு பள்ளிபுரத்தார் வீட்டை நோக்கி பயணம். வழியே ஆடு மாடுகள் மேச்சலில்.. அவற்றின் கழுத்தில கட்டி இருந்த மணியின் ஓசை ஒரு இசை.. ஒரு சங்கீதம்.. கீழே இறங்கும் போது பாதைகள் மாறாமலும்,  ஆடு மாடுகள் சென்ற வழியே முட்புதர்களில் சிக்காமலும் வந்து சேர்ந்தோம். மதிய உணவு பலாப்பழம், சுட்ட பலாக்கொட்டை, சாம்பார் ரசத்துடன் சாதம் என எங்களை உபசாரத்தில் திக்கு முக்காட வைத்தனர் பள்ளிபுரத்தாரும் அவர் மனைவியும். அந்த கிராமத்து வீட்டின் திண்ணையில் அமர்ந்து இயற்க்கையை ரசித்துக்கொண்டே சாப்பிட்டதே ஒரு மீன்டும் கிடைக்காத இனிய அனுபவம்.

After saying goodbye to all, 15 of us, started our return journey around 15.00 hrs, aimed to reach the base Village Vedappatti  before sun set. The Villagers stayed back in the Village itself. While we are climbing down, wWe could not believe the path, which we climbed up.   We could able recognize the trees which we crossed. With out guidance,  we got confused on two places and finally managed to reach the start point, where we parked our vehicles. Siva Dropped me at the bus stop to catch the bus to Erode. I extend my sincere thanks to Mr Mohan, Mr Siva, Mr Selvamani, Mr Moorthy the organizer, and the Villagers M/s Pallipurathar , Ammani, Cholan and Kumaresan for all the help for this Bhodha malai trekking.  Thanks once gain to all..

 

கிராமத்தாரின் உபசரிப்பின் உச்ச கட்டம்.. வரும் ஆடிமாதம் பண்டிகைக்கு அவர்கள் வீட்டு விருந்துக்கு அழைத்ததுதான். எளிமையிலும் எவ்வளவு உயர்ந்த பண்பு.  திரு மூர்த்தி, பள்ளிபுரத்தார், அம்மணி அம்மாள் மற்றும் அனைவருக்கும் நன்றி கூறி விடை பெற்றுக்கொண்டு மதிய உணவுக்குப் பிறகு சுமார் 3மணி அளவில் மெதுவாக உண்ட மயக்கத்திலும், முந்தய இரவின் இரயில் பயணத்து தூக்கமின்மையால் ஏற்பட்ட அசதியுடன்  கீழே இறங்கத் துவங்கினோம், சூரியனின் மறைவுக்கு முன்பு மலையின் அடிவாரத்தை அடைந்து விடவேண்டும் என்ற இலக்குடன்.  ஏறுவதை விட இறங்குவது சிறிது சிரமமாகவே இருந்தது. பாதையில் கிடந்த கற்கள் இறங்குவதை மேலும் தாமதப்படுத்தியது. மாலை நேரம் நெருங்க நெருங்க ஆடுமாடுகள் மந்தை மந்தையாக அம்மந்தையின் மூத்த ஆடு / மாட்டின் கழுத்தில் கட்டப்பட்ட மணியின் ஓசையாப் பின் தொடர்ந்து பட்டிக்கு திரும்பிக்கொண்டு இருந்தன.   ஆனாலும் நாலரை மணிநேரம் பிடித்த மலையேற்றம் இறங்கும் போது மூன்று மணிநேரமே ஆனது. இந்த மலையேற்றத்தை ஏற்பாடு செய்து நடத்திய திரு மோகன், திரு சிவா, ஆசான்  கலைசெல்வன், திரு செல்வமணி, திரு குமாரவேல் மற்றும் பங்கு கொண்ட அனைவருக்கும் என் உளம் கனிந்த நன்றி. நன்றி. நன்றி, மீண்டும் சந்திப்போம் பிறிதொரு மரபு நடையில் என்ற எதிர்பார்ப்புடன்...

---OM SHIVAYA NAMA--- 

Bhodha Malai - a nature's Treasure with approximately 5000 Years old Dolmens and Neolithic Tools, A Heritage Trekking, இயற்கையின் கொடையும் சுமார் 5000 வருட பழமையான கற்திட்டைகளும் கற்கருவிகளும் – போதமலை மரபு மலையேற்றறம், Salem district, Tamil Nadu.

14^th May 2018.

When Mr A T Mohan asked me to join with them for the trekking to Bhodha Malai to see the dolmens and Neolithic tools, I readily accepted, since I love to trek  the hills.  This is the second hill trekking on 13^th May 2018  after Velliangiri Hills with a gap of one month.  It was learnt that the name of Bhohar  Hill  was turned to Bhodha hills ( Malai ). The Bhodha Malai is the part of eastern ghats, with moderate height , temperature and weather. The main cultivation is millets.  There are three villages Melur, Keelur and  another small Village has the population of  about 2500. During our visit we could hardly see a very few people, since most of the villagers migrated to near by towns like Namakkal, Salem in search of livelihood. Due to this the  villages bears deserted look.

 

View of Jarugumalai

சேலம் A T மோகன் அவர்கள் மே மதம் 13ந்தேதி போத மலைக்கு வருகின்றீர்களா, அங்கு கல்திட்டைகள் நிறைய இருக்கின்றன எனக்கூறியது தான் தாமதம். உடனே, தயங்காமல் நானும் வருகின்றேன் என்று ஒத்துக்கொண்டேன். இது நடந்தது ஒரு வாரத்திற்கு முன்பு, ஆனாலும் அந்த 12ந்தேதி ஞாயிற்றுக்கிழமையை ஆவலுடன் எதிர் பார்த்து தான் காத்திருந்தேன். வெள்ளியங்கிரி மலையேற்றத்திற்க்குப் பிறகு இந்த வருடத்திய இஅண்டாவது மலையேற்றம் இது.. போதமலை கடல் மட்டத்தில் இருந்து  சுமார் 1200 மீட்டர் உயரமும், மிதமான தட்ப வெட்ப நிலையையும் கொண்டது. இம்மலையில் மேலூர், கீழூர் என இரு கிராமங்கள் சுமார் 2500 மக்கட் தொகையைக் கொண்டது. ஆனால் இக்கிராமங்களில் வசதிகள் எதுவும் பெரியதாக இல்லாததால், பெரும்பாலோர் பிழைப்புக்குவழி தேடி சேலம் நாமக்கல் என புலம் பெயர்ந்து விட்டனர். மிக குறைந்த மக்களே மலை மீது ஆடு மாடு வளர்த்துக்கொண்டும் விவசாயத்தை கவணித்துக் கொண்டும் இருக்கின்றனர்.  பகலிலேயே ஆட்கள் நடமாட்டம் இல்லாத ஒரு பலைவனத்தைப் போலத்தான் காட்சி அளித்தது

On reaching Salem through Yercaud Express from Chennai, Mr Siva picked me up from  Salem Junction  and we went to the assembling point of Panamarathupatti Bus stop.  After ensuring the arrival of all  participants including local Villagers Mr  Murthy, the organiser for Lunch & breakfast, Solan and Kumaresan, we  headed towards the Village Vedapatti, the starting point at  base of the hill. After head count ( 23 participants and 5 villagers including the organiser Mr Murthy ) started our trekking. The Villagers carried our food for the breakfast and groceries for preparing the Lunch. They lead us to the hill and the path was very narrow with stones strewn on the way.  Most of the stretch the path went through the rainwater route. The stones are the mixture of ordinary and iron ore stones.

 

ஏற்காடு எக்ஸ்பிரஸ்  இரயிலில் சென்னையில் இருந்து சேலம் பயணம். நண்பர் சிவா எனக்காக இரயில் நிலையத்தில் 5 மணியில் இருந்தே காத்து இருந்தார். அவருடன் வந்த திரு ராஜ்பன்னீர் செல்வத்துடன்  போத மலையின் அடிவாரத்து கிராமம் பனைமரத்துப்பட்டியை சென்றடைந்தோம். இங்கு இருந்துதான் மலையேற்றம் துவங்குகின்றது என்று கூறினர். மேலூர் கிராமத்தைச் சார்ந்த திரு மூர்த்தி  மற்றும் அவருடன் அவர் கிராமத்தைச் சார்ந்த சோலனும் குமரேசனும், எங்களுக்கான காலை உணவு, மதிய உணவுக்கு அரிசி பருப்பு என சமையல் சாமான்களைச் சுமந்துவர, எங்கள் மலையேற்றம் ஆரம்பித்தது. முதலில் பாதை சுமாராக இருந்தாலும், மலை ஏற ஏற, வழியெங்கும் சாதாரண மற்றும் இரும்புதாது மிகுந்த பாறைகள் மற்றும் கற்கள் சிதறிக்கிடந்தன. அவற்றின் ஊடே நடந்து செல்வது ஒரு சவாலாகவே இருந்தது. மலையேற்றப் பாதை பெரும்பாலும் ஒற்றையடிப் பாதையாகவும் ஆடுமாடுகள் மேச்சலுக்குச் சென்ற பாதைகளுமாகவே இருந்தது, சில தொலைவு மழை நீர் வழித்தடங்களில் நடக்க வேண்டி இருந்தது.

  

Around 08.30 hrs  stopped  our trekking for breakfast under a tamarind tree. A packet of Tamarind rice was served to every one  ( tamarind rice under a Tamarind tree....what a coincidence!!!).  After a brief rest,  we continued our trekking. The trekking path was not so steep. We could not see any body trekking down from the Village. After an hour of trekking further,  we happened to see a well with water,  boundary stone walls  for the land and heard the sound of dogs barking, which indicated that we are nearing  the village. Again took rest under a jackfruit tree for about 15 minutes and headed towards the Village.

சுமார் 8.30 மணியளவில் வழியில் இருந்த புளியமரத்தின் அடியே அமர்ந்து காலை உணவாக புளி சாதத்தை சாப்பிட்டோம். ( தொட்டுக்கொள்ள ஊறுகாயும், மிக்சரும் மெதுவாக மலையேறிய பின் தங்கிய நண்பர்கள் எடுத்து வந்ததால் அவர்களை மனத்திற்குள் திட்டிக்கொண்டே  சாப்பிட்டோம் !!!) இத்துடன் எனக்குப் பிடித்த புளியமரத்தின் கொழுந்து, பூ  இவைகளையும் விட்டு வைக்கவில்லை..யாரோ கூறியது புளியின் கொழுந்து சாப்பிட்டால் தண்ணீர் தாகம் அதிகமாக இருக்காது என்று. அது சரியாகவே இருந்தது. மேலே ஏற ஏற சிறிது குளுமையும் மலைகளுக்கே உரித்தான மரம் செடி கொடிகளில் மாற்றங்களும் தெரிந்தன. வழியெங்கும், பலா, தேக்கு, நெல்லி, புளி என பலவகையான மரங்கள் கண்களுக்கு ஒரு சொர்கத்தையே காட்டியது. சென்னை போன்ற நகரத்தை ஒப்பிடும் போது இது சொர்கமே... வண்டுகளின் ரீங்காரத்தின் ஊடே எழுந்த பலவித பறவைகளின் சப்தங்கள் இனிமையான  சங்கீதமாகவே இருந்தது. தண்ணீருடன் ஒரு கிணறு, தங்கள் நிலத்தின் எல்லையில் கட்டப்பட்ட சுவர்கள், நாய்களின் குரைப்பு, ஆடு மாடுகள் கழுத்தில் கட்டி இருந்த மணியின் ஒசை  முதலியவை நாங்கள் மலையின் உச்சியை அடைந்து விட்டோம் என்பதை உணர்த்தியது. மலையின் குளுமை, லேசாக வீசிய தென்றல் காற்று மனதை வருடி உற்சாகப்படுத்தியது..

Initially I thought the Village must be big, but to my surprise there are about 20 houses, spread here and there on the plain area of the hill. Had seen only three children playing and understand that they also came to the village for school vacation from plains. Some of the huts were paved with forest grass as roof and a few are covered with meta colour sheets ( may be rich people !!!).   It was learnt that, for giving power connection the transformers and the other materials  were  moved to the Village from the base of the hill, by the villagers themselves. The open lands are under preparation for cultivation and for water  crops depends on monsoon rain. After Visiting Vinayagar temple where the Neolithic tools are kept and worshiped, we went to a house of Mr Pallipurathar & Ammani, who hosted us in the Melur Village. A hot tea made of “koththamalli” / dhaniya  was served  without milk. ( This Kothamalli tea reminds my mother who used to offer me during my visits ). It was learnt that the Villagers do not use milk and will not milking  the cows also. The milk will be fed to the calf.

சமவெளியை அடைந்த உடன் நாங்கள் கண்ட மேலூர் கிராமம் அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாக  சுமார் இருபது வீடுகளே.. பெரும்பாலான வீடுகள் காட்டில் கிடைக்கும் புல்லைக்கொண்டே கூரை வேயப்பட்டு இருந்தது. ஒரு சில வீடுகள் மட்டும் புல் வேய்ந்து அதன் மீது தகர சீட்டுகள் பொருத்தப்பட்டு இருந்தது. முதலில் கண்டது அம்மன் கோவிலும் வினாயகர் கோவிலும் கிராமத்து பாணியில். வினாயகர் கோவிலில் சுமார் 3000 – 10000 வருடங்கள் பழமையான கற்கால கல் ஆயுதங்கள் வழிபாட்டில் வைக்கப்பட்டு இருந்தது. அதன் அருகே பலாமரம் காய்களுடன்.  மூர்த்தி அவர்கள் எங்களை பள்ளிபுரத்தார் வீட்டிற்கு அழைத்துச் சென்றார். சிறிது நேரம் ஓய்வுக்குப் பிறகு அம்மனி அம்மா தயாரித்துக் கொடுத்த  கொத்தமல்லி காபி பால் இல்லாமல் அருந்தியது, என் அம்மாவை நினைவூட்டியது... மிக அருமை. இந்த மலைக் கிராமத்தில் ஆடு மாடுகளிடம் பால் கறப்பது இல்லை எனவும் அதன் குட்டிகளுக்கும் கன்றுகளுக்குமே விட்டு விடுகின்றனர் எனக் கேள்விப்பட்டது மிக மகிழ்ச்சியாக இருந்தது..

 Amman temple 

 Pillayar Temple  

 Pillayar with Neolithic tools 

Pillayar with Neolithic tools 

...to  be Continued Bhodha Malai Heritage Trekking Part - II

---OM SHIVAYA NAMA---

Kundani, a Capital City Hoysala Dynasty Under Veera Ramanathan's Rule, near Hosur near Hosur, Krishnagiri District, Tamil Nadu.

A continuation Post to krishnagiri Heritage Visit Dolmens, Cairn circles and Rock Arts at Mallachandram 

11^th March 2018.

 

"Kundani" a part of Krishnagiri District was once the Head Quarters of the Hoysala king 'Veera Ramanathan' who ruled the Hoysala dynasty ( 1935 to 1954 CE) in 13th Century CE under the control of Pandyas. He was not a so popular king of Hoysala dynasty. He was the great grand son of  Veera Ballala-II and son of Veera  Someshwara ( 1235–63 CE ) who ruled Hoysala under Chozhas.  The power of Krishnagiri was shuffled between Chozhas and Pandyas who ever  in power in Tamil Nadu. It is presumed that  Veera Someshwara, the grand son of Veera Ballala-II and his son Veera Ramanathan ruled Hoysala dynasty during the same period keeping their head quarters in different places near Krishnagiri. 

During his rule Veera Ramanathan, renovated the Kailasanathar temple of Tharamangalam, which was originally built by the Ketti Mudali kings. During his  rule a well called as “MARBIDIGU KINARU” at Thiruvellarai near Srirangam, Tiruchirappalli,  was reconstructed, by one  Kudanthai ( Kumbakonam ) vanikan ( Merchant ) Uyyaneri kaattinaan. And an inscription  at Aragalur,  Sri Kamanatheswarar Temple  speaks about donation of a Village Nattarmangalam near Salem to this temple. He was known for the punishing of offenders to the maximum extend. In one of the inscription at the Panneswara Nayanar Temple at Panneswararmada, near Kaveripattinam ( Temple was built by the Kulothunga Chozha -II 1133 - 1150 CE ) says that a govt official, who accepts the bribe and the officer failed to restrict was punished to death. Veera Ramanathan Died at Kundani (the Present Hosur) on 19th Dec 1295.

As a Capital of Hoysala Dynasty Kundani might have buzzing with activities now bears a desert look. Only the ruined temples reminds the glory of Hoysala dynasty. The stones with inscriptions of the temples strewn around.  The Shiva temple is in dilapidated condition, but still under worship,  will be covered separately and Kundani Lakkamma temple was renovated keeping the base structure. New Anjaneyar and Renganathar temple were  also built on the same site.  

 

A dilapidated Mandapam of Shiva temple

A dilapidated Mandapam 

 A dilapidated Mandapam 

 A dilapidated Mandapam of Vishnu temple

 A dilapidated Mandapam 

 A dilapidated Vishnu temple inscription stone 

 A dilapidated Vishnu temple 

 Vishnu in a dilapidated temple – waiting for whom? 

 Anjaneyar temple 

Ranganathar temple 

   Kundani Lakkamma temple  

 Kundani Lakkamma temple  

 Kundani Lakkamma temple  

Kundani Lakkamma temple  

  Hero  stone in front of Kundani Lakkamma temple  

  Hero / sati stone in front of Kundani Lakkamma temple  

  Hero stone in front of Kundani Lakkamma temple  

 Hero / sati stone in front of Kundani Lakkamma temple  

sati stone at Kundani Lakkamma Temple 

 Hero / sati stones dumped 

Hero / sati stones dumped 

 The remains of the ruined Temples  and mandapams

 The remains of the ruined Temples  and mandapams

  The remains of the ruined Temples  and mandapams

 Sambal medu once occupied during megalithic period

      Iron slag and the spout for pouring molten metal The evidence of human’s settlement 

---OM SHIVAYA NAMA---

... to be ContinuedA Shiva temple at Kundani, the ruined Capital of Hoysala Dynasty.